آنروزها یادم هست

وقتی کوچک بودم

خانمان،کوچه ی تنگی تا لب پنجره ی آنها داشت

طعم دیدار رخ یارقشنگ

بهترین لحظه ی دیوار درآن پنجره بود

پشت دیوار، درآن خانه ی گرم

پیش آن پنجره اوتنها بود

و من آنسو، پای دیوار بلند

روی پوسیدگی کنده ی چوبی رفتم

پنجه هایم، تا سرشیشه ی دیوار رسید

رفتم ازکودکی کوچه به بالای خطر

او چقد زیبا بود...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: